स्वरार्घ्य

प्रातःषड्जा नमन करुनी

रिषभ-पहाट फुलताना

मंदमंदसा दरवळ येई

गंधार-पुष्प बहरताना..

जाग येतसे वसुंधरेला

अरुणकिरण शलाकांनी

मध्यम-नक्षी मोहक भासे

तीव्र-शुद्ध कवडशांनी..

मध्यान्हीच्या स्थिर समयी

अचल पंचम गूंजतसे

कातरवेळी अधीर धैवत

मनां हुरहूर लावतसे..

निषाद-रात्री नभीमंडपी

तारका लुकलुकताना

आठव होई दिनभराचा

सुरेल प्रवास तरळताना..

अखेर होई दर्शन 

त्या अथांग संगीत-सरितेचे

ब्रह्ममुहूर्ता समयी ती

भू-वरी ह्या विलसतसे..   

तिचे ओजस्वी रूप पाहतां 

चक्षु दिपती पळभरी 

अनेक जन्म घेऊनि परि

संगीत-साधना राहे अधुरी..

अशावेळी मी तिच्या किनारी

शांत बसुनि राहतसे..

तिचीच ओंजळ घेऊनि 

तिजला स्वरार्घ्य मी अर्पितसे..

 

- चारुश्री वझे